فراتر از خبر

پسر خسرو شکیبایی: نمی خواهم بازی پدرم را تقلید کنم!

پوریا شکیبایی در پاسخ به این سوال که “بعضی‌ها معتقدند شما در اکت‌ها و بیان، گرته‌برداری‌هایی از مرحوم خسرو شکیبایی دارید. آیا دوست دارید شبیه پدرتان بازی کنید؟” پاسخ داد: نمی خواهم بازی پدرم را تقلید کنم!

خسرو شکیبایی و پسرش

او می گوید: من افتخار می‌کنم پسر خسرو شکیبایی هستم و برای من سعادتی است که فرزند چنین پدری هستم، اما اصلا دوست ندارم شبیه به او باشم؛ چراکه او یک شخصیت بزرگ و درعین‌حال جداگانه‌ای بوده و من شخصیت دیگری هستم.

اساسا شخصیتی نیستم که بخواهم دنبال‌کننده باشم و نمی‌خواهم کسی را تکرار کنم. من نوآوری را دوست دارم، خلق‌کردن را دوست دارم و راستش دوست ندارم چیزی از پدرم تقلید کنم. البته خب به‌هرحال پسر ایشان هستم و طبیعتا یک‌سری شباهت‌ها چه در چهره چه در رفتار‌ها و چه در صدای ما وجود دارد، هرچند راستش من خیلی معتقد نیستم که صدای ما شبیه به هم است. صدای ایشان یک صدای اعجاب‌انگیز و فوق‌العاده بود و صدای من در برابر صدای ایشان اصلا حجمی ندارد.

یعنی حتی اگر بخواهم هم نمی‌توانم صدای ایشان را تقلید کنم. در بازیگری هم همین‌طور، در دکلمه‌ها و بیان هم همین‌طور و چندان قضاوت بهتر و بدتری هم ندارم. این منم با همین صدا و ویژگی‌ها و ایشان خسرو شکیبایی بود با آن صدا و ویژگی‌ها./ روزنامه فرهیختگان

بیوگرافی پوریا شکیبایی

پوریا شکیبایی زاده 19 مرداد ماه سال 1361 در تهران، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون می باشد. او دارای لیسانس رشته تربیت بدنی از دانشگاه سیدنی استرالیا می باشد.

پوریا شکیبایی فرزند خسرو شکیبایی و پروین کوشیار است و به شدت از لحاظ صدا و ظاهر شبیه به زنده یاد خسرو شکیبایی می باشد.

پوریا شکیبایی در سال 1388 در سن 26 سالگی با پریا زاغند ازدواج کرد.

پوریا شکیبایی در نه سالگی در سال 1371 تجربه صداپیشگی در فیلم «باز باران» با موضوع کودکان مبتلا به بیماری نقض ایمنی و اهدای سلول های بنیادی را به دست‌آورد و در 23 سالگی در سال 1385 برای ایفای نقش جوانی پدر در فیلم «دست های خالی» تست داد اما در آخر تصمیم بر آن شد که از تصاویر او استفاده نمایند.

پوریا شکیبایی دو ماه پس از فوت پدرش مرحوم خسرو شکیبایی به دلیل فراموش کردن مرگ تلخ او و برای آزمودن خود به شهر سیدنی در استرالیا مهاجرت نمود.

در سیدنی استرالیا در رشته تربیت بدنی به تحصل پرداخت و بعد از هشت سال به ایران بازگشت تا بتواند پا بر جای پای پدرش بگذارد.

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا